Helpend om een gesprek te hebben over wie betrokken is op het gezin en wie betrokken zou kunnen worden bij de begeleiding. 

Familiecirkels, ook wel veiligheidscirkels genoemd, is een methodiek die door Sonja Parker.
Ze helpt gezinnen om mensen aan te duiden die meer betrokken kunnen worden. Het helpt contextbegeleiders om met het gezin te spreken over de meerwaarde van het betrekken van familie en over de rol die familieleden zouden kunnen spelen. De methode maakt het ook makkelijker om te praten over het proces om te beslissen wie er het meest geschikt is om op dit moment te betrekken.

Familiecirkels

Aan de ouders en jongeren wordt gevraagd welke mensen op de hoogte zijn van de gebeurtenissen die ertoe geleid hebben dat ze begeleid worden door jeugdzorg. De namen van deze mensen komen in de tweede cirkel.

Vervolgens wordt bekeken of er mensen zijn die al een beetje weten van wat er gebeurd is, maar nog niet volledig op de hoogte zijn. Deze namen worden genoteerd in de derde cirkel. 

In de buitenste cirkel komen de mensen met wie de ouders en de jongeren wel contact hebben, maar die (nog) van niets weten.

Hierna wordt met het gezin besproken welke personen uit de buitenste cirkels nog deel zouden mogen uitmaken van de tweede cirkel. Bij welke mensen voelen ze zich het meest comfortabel, door wie voelen ze zich het best begrepen en wie ze denken ze dat belangrijk is om mee te betrekken?

Ten slotte wordt bekeken wat deze personen dienen te weten om te kunnen helpen en hoe deze personen geïnformeerd zullen worden.

Bron:

Parker, S. (2012).‘Veiligheidscirkels’ van het gezin: een middel om ouders te helpen om mensen te identificeren voor het veiligheidsnetwerk van hun kind(eren). Brussel: Departement Welzijn, Volksgezondheid en Gezin.